Daar stond ik dan, na 8 weken fotografiecursus van de fotovakschool in Amsterdam, mijn allereerste deelname aan een foto-expositie. 8 weken waarin ik zoveel heb geleerd van theorie tot techniek, van praktijklessen in een fotografiestudio tot architectuurfotografie. Samen met een heel leuk groepje medecursisten en een enthousiaste en open docent! Wat een geweldige tijd heb ik gehad en wat heb ik dit mooi kunnen afsluiten met een eindexpositie.
De eindopdracht voor de expositie draaide om zorg, een begrip dat je kon toepassen zoals jij het wilde en vond passen. Zelf koos ik ervoor om te laten zien dat zorg niet altijd zichtbaar is. Aan mensen die lichamelijk of mentale zorg nodig hebben, is dit niet altijd (gelijk) te zien is. Door middel van een drieluik per model, heb ik hun verhaal verteld en laten zien.
Bij mijn portfolio kun je de foto’s beter bekijken.
De expositie zelf bracht veel emoties mee van spanning tot opluchting want mijn foto´s werden gezien zoals ze bedoeld waren. De bijzondere verhalen van de modellen begeleidden de foto’s met soms een traan van ontroering als resultaat. Mijn modellen stonden deze dag in de spotlight en hopelijk gaan ze nog veel meer shinen.
Het belangrijkst: heel erg bedankt voor mijn modellen Geert Schelbergen en Lisanne Zwambach. Zonder hun verhaal en moed voor de camera was de expositie niet zo geslaagd geweest! Het is niet makkelijk om je zo kwetsbaar op te stellen maar jullie hebben het gedaan. #Trots
Hopelijk helpt mijn deelname mee aan het gesprek over zorg, vooroordelen en het liever naar elkaar zijn. 😊 Laten we er zijn voor elkaar.
